2015’e veda…

Happy-New-Year-Eve-Wallpaper.jpg

Mavi’nin yolculuğu 2014’ün son birkaç ayında başladı. Bir yılı biraz geçkin bir geçmişe sahip henüz. Geçen yıl Mavi ile ilgili hedeflerimin ve düşüncelerimin %80’ini gerçekleştiremedim; ama ondan asla vazgeçmedim. Yazmaya ara verdim. Bunda en büyük etki mesleğimin yazmak olması sanıyorum. 2015 bu konuda oldukça yoğun ve bir o kadar zor bir yıl oldu.

Nisan’da -Mavi’deki yazıların azaldığı döneme denk geliyor- yazarlık ve içerik geliştirme koordinatörlüğü yaptığım ilk işime yeniden başladım. Düzenli bir iş hayatının benim için tutsaklık olduğunu 5 ayın sonunda kavradım ve serbest olarak çalışmaya geri döndüm. Ağustos’tan sonra neden yazmadığımı ise şu anda yayınevlerinin beğenisine sunduğum romanımla açıklayabilirim.

Zaman her yıl daha da hızlanıyor sanki. Okula gittiğim dönemlerde özellikle lise ve üniversitedeyken zamanın yavaşladığını hissederdim. Yıllar bir an önce geçsin ve tamamen özgür olacağım dönemler başlasın isterdim. Okulları hiçbir zaman sevmedim çünkü. Okul dışında yaşadıklarım, okuduklarım daha öğretici geliyordu. Şu anda farklı düşünmüyorum; ama o özgürlük dediğim şeyin de bir kavram olduğunu, öğretildiğini düşünüyorum artık. Sartre olsa ‘özgürlüğe mahkumuz’ derdi.

2015 dilersek özgür olabileceğimizi öğretti bana. Her koşulda, herkese karşı dürüst olursak, özellikle de kendimize, ancak o zaman özgür ve hafif olacağımızı gördüm. Bizim gibi, doğuya ait olanlar, o sıcaklığın içinde kavrulanlar ve çölleri de denizler kadar tanıyanlar ‘basit’i, ‘doğrusal’ı pek önemsemez hatta küçümserler. Ancak anladım ki o basit, en zor elde edilen.

2015 hem benim için hem de dünya için uzun bir yıl oldu sanırım. Ardı arkası kesilmeyen olaylar silsilesi zamanı kısaltacağı yerde uzattı. O yüzden bu yıl ‘Öteki 2015’ listesi hazırlamayacağım. Hangi birini seçip yazabilir ki insan. Kötü insanlar, kötülükler, kötü olaylar, acılar bitmek bilmedi. Yakından da uzaktan da… Her yıl güzellik yarışmalarında ‘dünya barışı’ dilemekle olmuyor bu işler. Her neyse konudan sapmayacağım.

Yazma arzusuyla, heyecanla, eve dönme sevinciyle işe başladım ve kısa bir süre sonra yine bana sarılarak ve gülümseyerek veda etti patronum. Ardından 2013’de başladığım romanımı tamamladım. Aklımdakileri sadece yazarak değil; çizerek de aktarabilmek için İç Mimarlık ve Dekorasyon eğitimi almaya başladım. Yani bu yıl siyah ve beyazlara değil; grilere denk geldim.

2015,

  1. Dürüst olmanın ne kadar değerli olduğunu öğretti.
  2. Düşünce ve duygularımı doğrudan ifade ettiğimde hiçbir şey kaybetmediğimi tam tersi kendim için ve hatta karşımdaki insanlar için en doğrusunu yaptığımı gösterdi.
  3. Harekete geçmek ve hayallerimi gerçekleştirmek için kararlı olmam gerektiğini, aradığım desteği en yakınımda bulabileceğimi öğretti.
  4. İstanbul’u uzaktan sevdiğimi; buradaki kaostan ve karmaşadan hoşlanmadığımı anlamamı sağladı.
  5. Özgüvenin bir şeyleri başarmakla değil; kendini sevmekle ilgili olduğunu gösterdi.
  6. Her daim desteklenmeye ihtiyacı olan, hayalleri peşinden koştuğunu iddia eden insanların aslında kendilerini sevmediklerini, başkalarıyla birlikteyken konuştuklarını; ama asla harekete geçmediklerini öğretti. Ve bu insanlara destek olmak zorunda olmadığımı…
  7. Vermek kadar almanın da önemli olduğunu, insanın her zaman kendi kendine yetemeyeceğini öğrenmemi sağladı.

Geçen yılın birden fazla postu vardı. Bu yıl tek bir veda yazısı yazıyorum. ‘‘2014’ün En Popülerleri’’ bana hangi konulara odaklanmam gerektiğini az-çok açıklar nitelikteydi; ancak yolculuğum uzun sürmedi. Bu yıl en dikkat çekenler ise şu şekilde:

2015’in En Popülerleri

5. Wachowski Kardeşler/ Wachowski Brothers

4. 50 Ton Serisi

3. Aamir Khan

2. Cinsel Devrim Yaratan Filmler

1. Viski

Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da sinema birinci sırada yer alıyor. :)

2015 için blog önerilerinde bulunamayacağım. 2014 Blog Önerileri hala geçerlidir. Açıkçası 2015’de yeni bloglar keşfetmedim ya da yeni bloglar okumadım diyebilirim.

İkinci yıl sonu yazımı yine büyük bir keyifle yazdım. Biraz utanarak da olsa beni okuyanlara, eski metinlere rağmen beni takip etmekten vazgeçmeyenlere teşekkür ediyorum.

Öperim.

B.

This entry was posted in Aklımdan Geçenler and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a comment